Wprost na zawartość Wprost do menu
Menu
Město Kravaře
MěstoKravaře
město plné života

OSOBOWOŚĆI

OSOBOWOŚĆI

Mistrz Paweł z Krawarz – o życiu i pochodzeniu tego husyckiego kaznodziei nie mamy wiele informacji. Prawdopodobnie pochodził z biednej rodziny. Był kaznodzieją husyckim, mistrzem nauk świeckich i licencjatem medycyny. W maju 1416r. można znaleźć Mistrza Pawła z Krawarz pomiędzy profesorami Uniwersytetu Karola w Pradze. Tutaj poznał idee Husa, które gorliwie propagował aż do swej tragicznej śmierci. Pięć lat później odszedł do Polski jako lekarz osobisty króla Władysława Jagieły. W 1433 jako niebezpieczny heretyk i „viklefist“ został spalony. Podczas pobytu w Pradze w 1420r.Mistrz Paweł z Krawarz napisał dzieło nazwane Anatomia Antychrystii, które zawiera namiętną obronę Husytyzmu a było opublikowane dopiero w Strasburgu sto lat później.

 

Piotr z Krawarz (1389 – 1434) – Piotr z Krawarz był ostatnim właścicielem majątku z rodu panów z Krawarz. W 1416 r., po śmierci krewnego Lacka z Krawarz, Czeski król Wacław IV. mianował go Wojewodą Morawskim. Tym się stał królewskim przedstawicielem na Morawach. Był powszechnie szanowanym człowiekiem, odpowiednio zamożnym posiadającym rozległe dobra na Morawach i na Śląsku, który stał na czele szlachty morawskiej. Piotr z Krawarz był zagorzałym wielbicielem nauk Husa i uczestniczył w zjazdach protestacyjnych szlachty v Velkém Meziříčí, Brně i Praze. Później stał po stronie umiarkowanego skrzydła Husytów, które dążyło do uznania „kalisznictwa“ pokojowymi środkami. Jedna z ulic Krawarza nosi imię Piotra z Krawarz.

 

Michał Sendivoj z Skorska (1566 – 1636) był polskim chemikiem i alchemikiem. Od 1595r. zajmował się alchemią na dworze cesarza Rudolfa II. Habsburskiego i był jego lekarzem. Później zdobył tytuł doradcy i działał w służbie dyplomatycznej. W 1630r. w darze od cesarza otrzymał Krawarze i mieszkał tam do swej śmierci. Swą „pracę naukową“ podsumował w pięciu, pisanych łaciną, traktatach alchemicznych. Ze względu na swą chciwość i kłótliwość nie był popularny w swej siedzibie, o czym świadczy jego przezwisko „Polski Diabeł“.

Augustyn Kałuża (1776-1836) – ksiądz patriota, profesor gimnazjalny i przyrodnik. Napisał kilka prac o śląskiej faunie i mineralogii, które tworzą podstawę śląskiej literatury naukowej. Przejechał cały Śląsk wraz z Hlučínskiem, zbierał i lokalizował miejsca tutejszych bogactw mineralnych. Opisał dolinę rzeki Opawa, określił dane poziomowe niektórych miejsc i wzgórz, takich jak Landek i Śnieżnik. Jako pierwszy przyrodnik na Śląsku zaczął wykorzystywać systematyczne sortowanie i metody proponowane przez szwedzkim naukowca Carla Linné.

 

Joseph von Eichendorff (1788 – 1857) – drugi syn Adolfa von Eichendorff, ostatniego właściciela Krawarz z tego rodu. W młodości, po studiach we Wrocławiu i Halle, często przebywał na włościach koło miasta Racibór,z a także odwiedzał Šilheřovice. Nauczył się bardzo dobrze języka polskiego, a w czasie kontaktów z ludnością miejscową zbierał twórczość ludową, którą wplatał w swoje utwory literackie. Z biegiem czasu wiele z jego dzieł popadło w zapomnienie. Dzisiejsi czytelnicy powracają tylko do kilkudziesięciu lirycznych baśni i opowiadania „Z życia włóczęgi“, (Aus dem Leben eines Traugenichts, 1826r.). To wesołe opowiadanie ma według niemieckiego czytelnika takie same znaczenie jak nasza „Babcia“ Boženy Němcové.

 

Josef Seyfried (1865 – 1923) – budowniczy. Według jego projektu w Krawarzach i bliskiej okolicy powstało kilka monumentalnych i małych obiektów komercyjnych, stworzonych w duchu północnoniemieckiej pseudogotyki. Te budynki po dziś dzień charakteryzują miasto. Kompleks kościoła, budynki urzędu miejskiego i parafialnego znajdują się na liście chronionych zabytków.

 

Ludmila Hořká (1892 – 1966) – poetka, prozaik, kolekcjonerka folkloru, założycielka stowarzyszenia twórczości ludowej. Pisała artykuły do czasopism Moravec, Náš domov, Naše Slezsko, Moravská orlice a Radostná země. Do najważniejszych dzieł należy etnograficzna trylogia powieści z elementami autobiograficznymi: Doma (1943), Řeka (1962) i Dolina (1962). Ku tej kronice powieści przylega także: balladycznie strojona historia kobiety Bejatka (1959) i gorzkie życiowe przeznaczenie prostych kobiet Mezivodky (1962).

 

Ivo Žídek (1926-2003) – był znanym czeskim tenorowym śpiewakiem operowym, a od 1948r. był długoletni członkiem operowego stowarzyszenia Teatru Narodowego w Pradze. Według niektórych ekspertów muzycznych jest uważany za najbardziej znaczącego czeskiego powojennego tenora operowego. Wśród jego wielu ról chyba najbardziej znana jest wielokrotnie powtarzana rola Jeníka w Czeskiej Operze Narodowej „Sprzedana narzeczona“ Bedřicha Smetany. W okresie 1989-1991r. Ivo Žídek był dyrektorem Teatru Narodowego. Wykonał szereg nagrań arii i koncertów operowych dla Czechosłowackiego radia i Supraphon.

Sekcje

Kalendarz

Pon Wt Śr Czw Pt So Ndz
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Aktualna pogoda

dziś, wtorek 19. 3. 2024
bezchmurnie 7 °C -1 °C
środa 20. 3. zachmurzenie umiarkowane 12/1 °C
czwartek 21. 3. słabe opady deszczu 14/6 °C
piątek 22. 3. zachmurzenie duże 11/7 °C

Odwiedzający

Odwiedzający:

ONLINE:10
DZISIAJ:319
TYDZIEŃ:1357
RAZEM:2371325

paticka-text paticka-dekorace

mapa